Liever grijs

Nog even over het artikel dat ik in mijn vorige blog geplaatst heb. Het valt me op dat mannen en vrouwen er alles aan doen om elkaar te leren begrijpen en volgens al die zelfhulpboeken en artikelen bakken we daar nog steeds niets van. Hoe vaak de zin "Mannen komen en Mars en vrouwen komen van Venus" wel niet is geciteerd. En echt niet iedereen die die zin (inmiddels uitgegroeid tot een heus begrip) heeft het bijbehorende boek gelezen. Toch weten we allemaal wat ermee bedoeld wordt: We zijn van top tot teen verschillend van elkaar en zullen elkaar nooit begrijpen.

Ik ben het daar zelf dus absoluut niet mee eens. Er zijn zo ontzettend veel mannen die vrouwelijke, gevoelige en intuïtieve kanten hebben en ook heel veel vrouwen die juist wat harder, nuchter en mannelijk zijn. We kunnen elkaar helemaal niet in hokjes verdelen en als we dat wel willen doen hebben we honderden verschillende hokjes nodig. als er één ding is wat ik de afgelopen jaren geleerd heb, dan is het wel dat de wereld niet zwart-wit is. Hij is hartstikke grijs. En roze en paars en geel en alle schitterende kleuren van de regenboog en daartussen.

Misschien moeten we eens stoppen met elkaar van te voren te willen analyseren en eerst eens met oprechte aandacht naar de ander luisteren voor we überhaupt een hokje open trekken. En ik stel ook voor om deurtjes in de hokjes te maken zodat we naar een ander kleur hokje kunnen lopen als we ons daar beter bij voelen. En zo lekker eens bij de buren kijken hoe het in hun hokje is.

Op die manier is iedere dag er één van een schitterende zonsondergang met ondefinieerbare kleuren waar je niet op uitgekeken raakt.