woensdag 24 april 2013

Fanta met een rietje

Van het weekend belde een vriendin me met de vraag of ik zin had om mee te gaan stappen. Ze was sinds hun kleine er is niet echt meer weg geweest 's avonds en ze verlangde nu echt naar een "ouderwets" avondje uit. En aangezien ik één van de weinige ben uit die vriendengroep die niet gesetteld is en met kind geschopt, belde ze mij. "Want Laura is altijd wel in voor een avondje losgaan."

Eigenlijk was ik best moe, maar mijn reputatie stond hier blijkbaar op het spel. Ik zei dus "ja".

En het was inderdaad heel erg gezellig. Eerst bijkletsen met een biertje aan een tafeltje en laat op de avond de dansvloer op. We haalden alle oude danstrucjes uit de kast en hadden samen de grootste lol. Op een gegeven moment stopte ik even met dansen om wat op adem te komen en mijn drankje te drinken. Voor me stond een lange jongen met donkerbruin haar aan een flesje fanta te zuigen door een rietje. Dat zag er zo aandoenlijk uit. Blijkbaar stond hij al eventjes naar mij te kijken want hij begon een beetje te blozen nu ik ook naar hem keek. Ik grijnsde terug. Hij trok een gekke bek en ik schoot in de lach. We hebben een paar minuten bekken naar elkaar staan trekken omdat de muziek toch veel te hard stond om verbaal te kunnen communiceren. Hij was erg grappig. Mijn vriendin trok mijn aandacht en ik was alweer afgeleid. Ik danste weer verder.

Op een gegeven moment voelde ik dat iemand me op de arm tikte. Ik draaide me om en een middelgrote donkerblonde jongen wenkte me naar de rand van de dansvloer. Hij wilde me duidelijk iets vertellen. Ik volgde richting de garderobe waar zijn vrienden stonden en boog mijn oor naar zijn mond om te kunnen verstaan wat hij zei.
"Niet meteen kijken, maar er staat in het halletje iemand naar je te kijken. Dat is een vriend van mij en hij vind je heel erg leuk. Alleen durft hij dat niet tegen je te zeggen, daar is hij veel te verlegen voor."
Ik keek onopvallend naar het halletje richting de toiletten en zag de jongen die zo even met zijn flesje fanta gekke bekken naar me had staan trekken. Ik knikte naar de vriend om te laten weten dat ik het begrepen had. De donkerblonde jongen liep met het groepje vrienden naar buiten. De fantajongen bleef achter in het halletje. Volgens mij had hij niet gezien dat ik met zijn vriend had staan praten. Zijn ogen vlogen zoekend over de dansvloer. Ik ging drinken halen voor mijn vriendin en mijzelf en voegde me weer bij haar om verder te dansen. De blik van de fantajongen brandde nu op mijn rug, maar ik deed net of ik niets door had. Tot ik de komedie welletjes vond en rechtstreeks naar het halletje liep. Ik moest me langs allerlei mensen wurmen tot ik vlak naast de jongen uitkwam. Ik legde mijn hand op zijn zij en zag zijn ogen, die me al die tijd gevolgd hadden, eventjes verwijden. Ik ging op mijn tenen staan en boog mijn lichaam naar hem toe. Mijn hand nu op zijn borstkas. Ik schreeuwde in zijn oor: "Ik vind jou leuk!"

Er trok een glimlach over zijn gezicht. Hij schreeuwde in mijn oor hoe hij heette. Zijn naam was Lennart. Ik schreeuwde mijn naam terug. Hij vroeg hoe oud ik was en ik schreeuwde 28. Er was wat gehannes omdat ik hem niet verstond. Hij wilde me iets duidelijk maken en ik wist niet wat. Toen haalde hij zijn portemonnee uit zijn zak en liet me zijn ID-pas zien. Ik las zijn naam die anders gespeld werd dan ik had verwacht en ik keek naar zijn foto. Een serieus kijkende versie van de jongen die lief lachend voor me stond. Hij schudde zijn hoofd en wees met zijn vinger naar de datum op zijn pasje. En toen begreep ik het. Hij wilde me laten weten hoe oud hij was. Ik bekeek het jaartal en moest even nadenken. Door alle drank was ik niet al te scherp meer. Ooooo, hij is twee jaar jonger dan ik ben! Dat bedoelde hij. Ik lachte schaapachtig en haalde mijn schouders op om te laten weten dat me dat niets uitmaakte. Hij grijnsde opgelucht terug. We deden nog wat pogingen om een gesprek aan te gaan door om beurten in elkaars oor te schreeuwen, maar weer was de non-verbale communicatie tussen ons veelzeggender. Zijn lieve bruine ogen keken me blij aan. Ik merkte dat hij het fijn vond dat ik hem telkens licht aanraakte, al bleef hij zelf zijn hand om zijn lege fantaflesje klemmen. Allebei hadden we geen drinken meer, maar we wilden ons plekje niet verlaten. Een hele tijd bleven we zo staan, net niet tegen elkaar aan. Het was een heel fijn gevoel.

Toen zag ik dat mijn vriendin me aan het zoeken was. Ze stond al een tijdje stil op de dansvloer om zich heen te kijken. Ik schreeuwde in het oor van de jongen dat ik even naar mijn vriendin toe moest maar dat ik zo weer terug was. Ik worstelde me tussen de lichamen door naar haar. Ze was blij dat ik op haar afkwam en gebaarde dat ze zich niet lekker voelde. Nu zag ik pas hoe wit ze was. Ze klampte mijn arm vast en schreeuwde dat ze zich niet goed voelde. Dat ze naar huis wilde. Ik knikte en gebaarde dat ik nog even ergens heen moest maar dat ik zo weer terug zou zijn. Ik gaf haar alvast mijn garderobekaartje. Weer wurmde ik me een weg naar de fantajongen en legde uit dat mijn vriendin zich ziek voelde en dat we naar huis gingen. Hij knikte bezorgd en liep achter me aan naar de garderobe. Het was er vreselijk druk en iedereen stond tegen elkaar aan te duwen. Ik vond het heel lief dat de fantajongen met me mee was gelopen naar de garderobe. Al wist ik niet goed wat ik tegen hem moest zeggen nu we wat beter de kans hadden om te praten. Het duurde ontzettend lang voor we eindelijk onze jas hadden en ik maakte me echt bezorgd om mijn vriendin. Ze zag er zo vreselijk moe uit.

De fantajongen vroeg of hij mijn telefoonnummer mocht hebben. Ik twijfelde en schudde mijn hoofd.
"Jij komt hier toch ook regelmatig?"
Vertwijfeld knikte hij.
"Dan zie ik je volgende week toch gewoon weer?"
Hij fronste en dacht na.
"Ik ben hier volgende week alleen op donderdag, Dan speelt er een bandje."
"Ik weet niet zeker of ik donderdag kan, maar ik zal kijken."
Mijn vriendin stond nu naast me met de jassen. Ze gaf me de mijne en liep richting de uitgang. Ik keek nog één keer om naar de fantajongen. Eigenlijk wilde ik hem zoenen. Hij keek zo bezorgd en onzeker. Ik wilde hem geruststellen dat ik hem echt leuk vond. Maar om de één of andere reden glimlachte ik alleen maar naar hem en zei "Tot snel."

Buiten besloot mijn vriendin een taxi te nemen in plaats van te gaan fietsen. Ik liep met haar mee naar de taxistandplaats die vlakbij was. Na haar uitgezwaaid te hebben rende ik terug naar de kroeg. Met een zwaai deed ik de deur weer open en ik verwachtte de fantajongen nog bij de garderobe te zien staan. Maar hij was  er niet meer. Ik liep langs de bar richting het halletje. Ook daar was hij niet. Shit. Ik had er spijt van dat ik niet op de juiste manier afscheid had genomen. Waarom had ik mijn telefoonnummer niet gegeven? Ik bleef nog even wachten en om me heen kijken maar hij was er echt niet meer. Teleurgesteld ging ik naar buiten en pakte mijn fiets. De hele weg naar huis kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan.

Dan maar zorgen dat ik donderdag ook naar dat bandje ga kijken.



11 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal, benieuwd naar donderdag. En ik ben helemaal onder de indruk van je tekening. Je weet de sfeer heel goed weer te geven. Knap!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel erg bedankt voor het compliment. Helaas heeft de echte fanta-jongen zich nog niet gemeld, maar hopelijk gaat dit verhaal nog een "wordt vervolgd" krijgen.

      Verwijderen
  2. Dank je wel Joke, altijd leuk om zo'n positieve reactie te krijgen.

    Ik kan zelf ook niet wachten tot het donderdag is. Vanmiddag zat ik al op het terras voor die kroeg in de hoop dat hij langs kwam. Wat natuurlijk niet gebeurde, maar het zegt wel wat over hoe graag ik hem weer wil zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nu dacht ik dat je ouder was dan 28, maar soit. Amai, jij gaat nogal op je gevoel af, ik ben ook benieuwd naar donderdag, of misschien tref je hem eerder.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou denk ik eerder dat jij graag wilde dat ik ouder was ;).
      Ik heb hem nog niet getroffen helaas, de zoektocht gaat door

      Verwijderen
  4. mooi verhaal inderdaad, maar nu willen we ook een vervolg als jullie elkaar weer tegen komen he ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik had gehoopt dat ik deze week dat vervolgverhaal zou kunnen schrijven. Helaas is dit niet het geval, ondanks heel veel hulp uit Rotown. Het zal toch moeten lukken binnenkort?

      Verwijderen
  5. Leuk geschreven! Je weet een "gewone" situatie toch heel bijzonder te omschrijven, eigenlijk zoals mensen dat zelf zo intens kunnen ervaren. :)

    Gr. Jeroen Fens

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor het compliment. Hopelijk kan ik binnenkort een mooi vervolg schrijven, want nu beginnen als emoties bij mij vooral frustraties de boventoon te voeren :s

      Verwijderen
  6. Leuk verhaal. Ben benieuwd of je hem tegenkomt. Rotown heeft het in ieder geval ook nu op Fb gepost. Er worden al meerdere Lennards aan je voorgelegd. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Sandor,
      ik ben onwijs blij met de aandacht die Rotown er aan heeft gegeven. Er zijn nu al aardig wat mensen op de been die voor me blijven zoeken, maar helaas is de echte fanta-jongen nog steeds spoorloos.

      Verwijderen